De algemene verordening van de EU inzake gegevensbescherming (GDPR) is het resultaat van vier jaar werk van de EU om de gegevensbeschermingswetgeving in overeenstemming te brengen met nieuwe, voorheen onvoorziene manieren waarop de gegevens nu worden gebruikt. Kortom, nieuwe regels voor gegevensbescherming.
Momenteel steunt België op de gegevensbeschermingswet van 1992, kort daarna werd de EU-richtlijn gegevensbescherming van 1995 uitgevaardigd, maar deze werd vervangen door de nieuwe wetgeving in 2016. Vanaf 2018 is deze toepasbaar.
Deze wetgeving kreeg door de jaren heen een ongelukkige roepnaam, het betreft immers een wetgeving over de verwerking van persoonsgegevens en bescherming van de persoonlijke levenssfeer.
Deze is niet langer up to date met onze hedendaagse vorm en snelheid van het verwerken van persoonsgegevens.
In 1995 had slechts 10% van de EU bevolking toegang tot het internet
Er werd toen geen gebruik gemaakt van:
cookies, e-commerce, social media, profiling, mailings, …
Pas op 21 oktober 2013 zal het Europees Parlement een akkoord bereiken over de eerste versie van de wettekst rond GDPR.
Van organisaties wordt verwacht dat zij vanaf dan hun bedrijfsvoering met de GDPR in overeenstemming brengen.
Zij krijgen daarvoor tot 25 mei 2018 de tijd. Daarna mag iedereen organisaties op de naleving van de GDPR aanspreken.
Wat niet wil zeggen dat een bedrijf persé in Europa gevestigd moet zijn:
zodra een niet-Europees bedrijf persoonsgegevens verwerkt,
in het kader van verkoop van goederen of diensten gericht aan EU burgers, moet dit bedrijf de GDPR respecteren!
Het EU voorstel is om de GDPR op 25 mei 2018 te laten vergezellen door de e-privacyverordening.
De GDPR introduceert strengere boetes voor niet-naleving en overtredingen en geeft burgers meer zeggenschap over wat bedrijven met hun gegevens kunnen doen.
Ook worden de nieuwe gegevensbeschermingsregels in de hele EU min of meer gelijkgetrokken.